Οι 3 λόγοι αποτυχίας λύσεων αντιμετώπισης υγρασίας

Το 50% των ιδιοκτητών κτιρίων με υγρασία που προέρχεται από το έδαφος, δεν γνωρίζουν τη φύση του προβλήματος που αντιμετωπίζουν. Σε αυτό συντελεί σε μεγάλο βαθμό η καθοδήγηση και παραπληροφόρηση που παίρνουν από τεχνίτες και υδραυλικούς, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν τον πελάτη τους και να δώσουν λύση, καταφεύγουν σε συμβατικές λύσεις μονώσεων και στεγανοποιήσεων.

Ο πρώτος λόγος αποτυχίας των συμβατικών λύσεων έχει να κάνει με το γεγονός πως η υγρασία του εδάφους, ανέρχεται από τα θεμέλια στην τοιχοποιία και μια μόνωση στην επιφάνεια του τοίχου δεν μπορεί να διακόψει την άνοδό της, όσο καλά και αν είναι τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν.

Ο δεύτερος λόγος αφορά τη σύσταση του νερού που ανέρχεται μέσα από τον τοίχο. Δεν πρόκειται για καθαρό νερό αλλά για ένα διάλυμα αλάτων, τα οποία έχουν την ιδιότητα με την πάροδο του χρόνου να φθείρουν τα μονωτικά υλικά και να καταστρέφουν εκ νέου το σοβά.

Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με τη χρήση αφυγραντικών σοβάδων. Η λύση αυτή παρόλο που είναι η σωστότερη από τις συμβατικές, καθότι προσφέρει διαπνοή στην τοιχοποιία και εκτόνωση της υγρασίας, δεν δίνει μόνιμα αποτελέσματα. Αυτό συμβαίνει γιατί η άνοδος του νερού δεν σταματά, οι πόροι του σοβά με τον καιρό φράσσουν από τα άλατα, με συνέπεια να ακυρώνεται η αφυγραντική ιδιότητα του υλικού.

Εξάλλου, υπάρχουν κανονισμοί σε όλη την Ευρώπη για την αντιμετώπιση της ανοδικής υγρασίας και πουθενά δεν αναφέρεται ως αποδεκτή λύση κάποια από τις παραπάνω.